Zoals biologische producten een run deden op de supermarktschappen, zo neemt duurzaamheid het bedrijfsleven en de maatschappij over. Duurzaam ondernemen, duurzaam eten, duurzaam plassen. We willen het allemaal, om de wereld te verbeteren.

En dat, lieve kijkbuiskinderen, kan niet. Duurzaamheid bestaat namelijk niet. Duurzaamheid is niet één oplossing voor alle problemen. Je praat feitelijk over niet meer nemen dan je teruggeeft. Maar waar een vegetariër dieren een hoop leed bespaart, zadelt hij het milieu op met een afvalstroom die we niet meer in de bio-industrie kwijt kunnen. De huisvrouw die tomaten van de boerderij in het volgende dorp koopt, staat er niet bij stil dat ze meer energie zou besparen door de tomaten te kopen die uit Spanje gehaald zijn. Logisch ook, want niemand heeft haar dat verteld. Kweken in een kas kost meer energie dan een vrachtwagen van Madrid naar Amsterdam rijden. Lokale producten zijn duurzaam, hoor je overal. Niet altijd dus.

Duurzaamheid is niet makkelijk, sterker nog, het is verdomd moeilijk. Je moet geen duurzaamheid na willen streven: je moet ZELF duurzaam willen leven. Een duurzame wereld bereik je door in te zetten op wat jij belangrijk vindt, waar jouw prioriteiten liggen. Dan kom je langzaam samen verder.  Er is geen ‘weg naar duurzaamheid’, maar iedere bijdrage die je zelf levert is een stap in de goede richting.

Daar ligt meteen het grootste probleem. Omdat er zoveel verschillende elementen en partijen betrokken zijn bij het zogeheten ‘duurzaam leven’, is er ontzettend veel informatie te verwerken. Milieu, dierenwelzijn, gezondheid, energie; alles heeft zijn eigen duurzame strategie nodig. Wie heeft daar nu nog tijd voor? Het is veel gemakkelijker om alles onder één noemer te gooien en dat op de markt te brengen. Want veel meer dan dat is duurzaamheid niet: een marketing term. Het wordt een mode-item en zoals bij veel mode-items, willen mensen er niet teveel moeite voor doen en er zeker niet teveel over nadenken. Gemak overheerst. Mensen willen best biologisch eten, maar dan wel als het gewoon in de schappen van de supermarkt ligt. Iedereen wil best duurzaam zijn, maar daar willen we liever niets in ons dagelijkse ritme voor veranderen.

Door de groeiende gemakzucht, snelheid en het excuus dat we het overal ‘te druk’ voor hebben, gecombineerd met het verkeerde beeld dat bij duurzaamheid gecreëerd wordt, blijven we falen. En falen stimuleert niemand om door te zetten. Als we blijven geloven in duurzaamheid zoals dat nu gepresenteerd wordt, zullen we nooit ons doel bereiken omdat we streven naar een illusie. Wat mij betreft mag duurzaamheid eruit, uit de Van Dale, uit de bedrijfsvisies, uit de overheidsplannen – weg ermee. Laten we eens gaan praten over wat we willen verbeteren en hoe we onze levens duurzaam kunnen inrichten. Wordt vegetariër als je begaan bent met dierenleed, eet biologisch als je gezond wilt blijven. Laat ieder zijn of haar eigen weg kiezen en zorg je dat persoonlijk successen boekt in je eigen duurzame, bewuste leven. Immers, een betere wereld begint bij jezelf.