Ja shit. Ik heb een beetje verzaakt dit weekend. Nu had ik ook druk weekend, waarin ik mijn laptop eigenlijk nogal heb verwaarloosd. Net als mijn telefoon. Maar! Vind hieronder 3 plaatjes die wellicht kunnen verklaren waarom ik challenge 19, 20 en 21 niet direct heb behaald.
19.10.2012 Letters | Vrijdagmiddag heb ik koffie gedronken en appeltaart gegeten met Onno. Ik kende Onno niet, maar hij is een vriend van een vriend van de tante van de moeder van de buurman van… Afijn. Onno was door zijn vrienden een week naar Barcelona gestuurd, met gitaar – zonder geld. Daar wilde ik wel graag over schrijven. Hij kreeg een stapeltje enveloppen mee met opdrachten. Als hij die opdrachten behaald had en bewijsmateriaal in de vorm van een foto kon tonen, mocht hij de envelop openmaken. Het is hem bij bijna alle opdrachten gelukt. In ieder geval heeft hij gezongen met een andere straatmuzikant. Op straat, ’s nachts, in het donker, ergens in een dodgy buurt van Barcelona, zat hij een uur lang te jammen met een Kameroenees die ook een gitaar had. De ervaring van zijn leven, die hele week vol avontuur. Binnenkort meer hierover, ik kan er zo een boek aan wijden. Onno zelf ook, dus kijk daar ook even naar uit.
20.10.2012 4 a.m. / 4 p.m. | Zaterdag heb ik geen foto gemaakt om 4 uur. Niet ’s middags en ook niet ’s nachts. Ik stond ’s nachts namelijk in de kroeg (sshht) en ’s middags gaf ik een workshop Sollicitatiebrieven Schrijven. Een bijzondere samenwerking tussen mijn twee oude werkgevers, Jobbird.com en Briefopbestelling (Bob). Jarenlang schreef ik voor Bob als redacteur en eindredacteur. Als marketingassistente voor Jobbird.com zette ik een actie op waarbij mensen een private workshop konden winnen. Het was heerlijk om weer uit te kunnen leggen, te kunnen trainen, te kunnen enthousiasmeren. Nog fijner was het om na afloop iedereen de hand te schudden en te horen dat ze er zoveel aan hebben gehad.
21.10.2012 Calm | Zondag vierden we de verjaardag van mijn zusje bij ons thuis met de familie. Nog voordat ik gedoucht had, had ik de vensterbank gepoetst, de afwas gedaan en een doekje over de tafel gehaald. Mijn zusje hanteerde de stofzuiger en de dweil. Nog voor mijn ontbijt had ik groentes gesneden voor in de tajine en tonijnsalade en couscoussalade gemaakt. De monchoutaart die we zaterdagnacht (echt waar) gemaakt hebben, werd voorzien van kersen. Het was een volle, drukke middag. Er was teveel eten, mama bracht nog de Bram Bokkepoot chocoladetaart, ik zette koffie en thee. Mijn zusje sneed taart. Een moment van kalmte was het moment dat ik deelde met mijn gloednieuwe, goedlachse achternichtje. Ze zat op mijn arm, deze kleine baby van zo’n drie maanden, en we stonden in mijn slaapkamer te lachen naar ons spiegelbeeld. Daarna kroop ze tegen me aan, sloeg haar armpjes om me heen en legde haar hoofdje op mijn schouder. Rust.
