In de zomer bleef mijn kaak hangen. Ergens halverwege mijn hap Frans stokbrood. Ik greep hem ferm vast, gaf er een ruk aan en at verder. Niks aan de hand, dacht ik. Viel dat even tegen.
Geen broodjes hamburger
Begin september begon mijn kaak met tegenstribbelen. Hij wilde niet meer terug in de juiste positie waardoor ik mijn mond niet bijster ver meer open kon krijgen. Broodjes hamburger werden verleden tijd; die kreeg ik niet plat genoeg om zonder problemen naar binnen te schuiven. Langzaamaan begon het pijn te doen, ook als ik eigenlijk niks met voedsel deed. Gapen ging niet meer, alleen nog half en dat is net zo vervelend als wanneer iemand een vinger in je mond steekt tijdens het moment suprême van je gaap.
Handgebaren
Tijd om naar de dokter te gaan dus. Telefonisch bracht ik de assistente op de hoogte van mijn situatie en zij riep verschrikt dat ik toch maar beter even langs kon komen. Nog voordat ik goed en wel op de stoel zat, verklaarde de dokter dat hij weinig wist van kaken dus dat hij me een doorverwijsbrief zou geven voor de kaakchirurg. Die kon mij in ongeveer vijf minuten het volgende vertellen (het is makkelijker met zijn handgebaren erbij): tussen mijn kaakgewricht en de gewrichtsholte zit een kraakbeenlaagje. Dat laagje is verschoven, dus treedt er irritatie op in mijn spier.
Klinkt best eng, toch? Ergens in mijn kaak zweeft nu zo’n kraakbeenlaagje!
Fysiotherapie
Maar nee, ik hoef niet te vrezen voor een operatie. De oplossing is simpel: fysiotherapie. Mijn angsten maakten plaats voor een kleine giechelaanval. Fysiotherapie? Voor mijn… kaak? De kaakchirurg knikte, vertelde me vervolgens dat ik beter geen hard (lees: vast) voedsel kon eten de komende weken, mijn mond niet te ver open moest doen en kon beginnen met kleine oefeningen. Daarbij deed hij me voor hoe ik mijn vinger in mijn mond kon stoppen om tegen een spiertje aan te drukken (helse pijnen!) zodat die wat losser wordt.
Koekhappen
Inmiddels zijn mijn fantasieën over een dergelijke behandeling alle kanten op gegaan. Hoe zou een sessie bij de kaakfysio eruit zien? “Goedemorgen mevrouw Ellens, vandaag gaan we beginnen met een poging tot koekhappen. Daarna houden we een toonladder van alle klinkers. Als u toch zoveel met de trein reist kunt u die tijd goed gebruiken om uw mond regelmatig zo wijd mogelijk open te doen. Daarvoor krijgt u een serie blokjes mee: iedere poging een groter blokje.” Ik krijg er bijna zin in.
Hannah Ellens | Photo a day challenge dag 10: Emotion
jul 17, 2014 -
[…] ook anders, mijn kaak. Mijn hele dag werd door die ontmoeting beinvloed. In zoverre dat ik er een hele aparte column aan heb gewijd. Geen smiley in het kader van emotie, geen lachebekje, geen treurig hoofd. De kiezen […]