Ik was van plan om de afgelopen week iedere dag een tweet te sturen met daarin een samenvatting van mijn dag. Wat een illusie. Alsof je op een kinderkamp voor ‘moeilijke’ kinderen tussen alle activiteiten, vragen, bedplaswassen, tekenchecks, voorlezen en wat dies meer zij, tijd hebt voor Twitter.
Maar goed, het idee lijkt me nog steeds leuk. Daarom, speciaal voor jullie, een achteraf opgestelde tweet voor iedere dag van kinderkamp. Het was een prachtige week. Lees maar.
Zaterdag:
Juf Eva legt de regels uit: ‘we willen er een mooie week van maken hier in Drenthe.’ ‘DRENTHE?’ roept Nick, ‘zijn we zo ver van Winschoten?’
Zondag:
Het is feest in Orfelte en de kinderen doen levende standbeelden na. Dat levert er eentje nog €0,70 cent op ook. Spelen: de nieuwe rust.
Maandag:
Fluitje kopen,kaartje schrijven,koekjes bakken,wel 100+. Voorlezen,thee drinken,koekjes eten,maar niet allemaal.Een kinderhand is zo gevuld.
Dinsdag:
Na kermis op de boerderij,nu kermis op de fiets. Kevin vergat zijn droge broek en trapte na het zwemmen in zijn ondergoed zijn beentjes los.
Woensdag:
Buitenspelen kan iedereen. In het heksenbrouwsel kwamen de mooiste kruiden en planten uit het bos. Daarna werd juf betoverd in een kikker.
Donderdag:
Binnen disco. Buiten regent een plastic bekertje vol. Naast een paaltje staan twee kleine witte schoenen. Ook vol. Die waren we al kwijt.
Vrijdag:
Afscheid is niet leuk. In de echte wereld zijn we nooit allemaal gelukkig. Kinderen huilen, juffen ademen. Tassen kwijt. Onszelf soms ook.
Ellie Kuiper
aug 8, 2011 -
Brok in mijn keel. Terug in de tijd. Herinneringen, bitterzoet. In essentie verandert er niets en nemen generaties het van elkaar over. Mooi verslag! Dat er nog vele mogen volgen: kinderkampen en rake observaties.