Denderend applaus en staande ovaties ontving ons Ruud toen bekend werd dat hij weer voor Oranje aan de slag kon. En hij verdient het. Een topspeler die voor groentjes aan de kant is gezet en daar zo sportief en waardig over is geweest, verdient die eer.
Maar dat na die vijf goals van Huntelaar nog steeds 68% van de Nederlanders vindt dat Van Nistelrooy in de basis moet, verbaasde mij een beetje. Hebben die mensen wel naar de wedstrijd gekeken? Naar het prachtige samenspel van de drie jongens voorin?
Affelay die met zijn lange benen overal langs zwierde, Huntelaar die ineens als echte spits uit de verf kwam en zelf de bal opzocht en Van der Vaart die keek, zag, en speelde. Dat was een mooie eenheid. Geen huppelende Sneijder tussendoor, Van der Vaart was gewoon op zijn plek en, laten we eerlijk wezen, het gat dat Van Persie heeft achtergelaten, werd uitstekend opgevuld.
Ruud van Nistelrooy is briljant en hij verdient een warm welkom terug in de ploeg. Maar aan het eind van de dag zing ik liever ‘Robin, bedankt!’, want zijn blessure heeft het team behoorlijk goed gedaan.