Visies en standpunten lijken in de politiek soms ver te zoeken. Geert Wilders wist daar uitstekend mee om te gaan: radicaal als hij misschien mag overkomen, de behoefte van de samenleving aan een gemotiveerd politicus heeft hij haarfijn aangevoeld. En nu vallen zijn kandidaat Kamerleden bij bosjes af.
Niet erg sterk van ze.
Welnu, ik ben geen fan van Wilders. Maar het is toch eigenlijk laf om als bijna Kamerlid te zeggen dat je de partij waar je, naar mijn idee, achter staat, niet meer wilt steunen omdat je slachtoffer wordt van de media. ‘Niet langer onder een negatief vergrootglas liggen’, zegt Markuszower. Het is verkiezingstijd, kabinetscrisis! Iemand moet de zondebok zijn! Schaar je dan met z’n allen om je partij en sla terug. Zou ik zeggen. Natuurlijk wil ik het liefste dat Wilders zelf Den Haag verlaat omdat hij vindt dat zijn kapsel teveel belachelijk wordt gemaakt (eerlijk, dat blonde kan echt niet meer).
Maar ook ik heb behoefte aan visie. Bij de Stemwijzer kwam de PVV op nummer 3 voor mij, na de SP en D66. Zal wel iets met belastingen en ontwikkelingsgelden te maken hebben, waar ik het nu niet over ga hebben. Wilders heeft geen slechte punten, alleen slechte beleidsoplossingen. De PVV kaart zaken aan die nu eenmaal spelen in de samenleving. Laten we het nu maar eens hardop zeggen en samen na gaan denken over wat we daar het beste aan kunnen doen.
Want weglopen van de media, van je eigen partij – dat is toch geen manier van het land besturen? Dat kan amper een poging genoemd worden. Dus grijp die ballen bij elkaar, laat Wilders zijn haar verven en steun waar je voor staat.
Ik stem op Pechtold in juni, je mag het best weten. Maar laten we toch hopen dat zij wel gewoon voet bij hun standpunt houden.