Blog voor Jonge Harten | De Hollanders spelen De Hollanders in het Grand Theatre
De Hollanders blijft hangen. Hoewel de voorstelling barst van de humor, blijft er tijdens het lachen iets knagen. Waarom lach ik hierom? Mag ik er wel om lachen? De gevoelige sfeer rondom ‘oorlog’, ‘Afghanistan’ en ‘idealen’ wordt op subtiele wijze tentoongesteld. Je wordt hard geraakt, maar de reden daarvoor is moeilijk in woorden te vatten.
Kun je lachen om een man die zijn zoon is verloren, maar liever over voetbal en Geert Wilders praat? Of om een Nederlandse soldaat in Afghanistan die stoïcijns de standaardprocedure van het uitbetalen van een vergoeding opdringt aan een Afghaans meisje wiens vader hij net heeft neergeschoten? “Op opinie zit niemand te wachten, het gaat om de feiten!” schreeuwt hij. Alsof het niet uitmaakt wat we ergens van vinden. De burgerlijke huisvrouw die door haar teruggekeerde zoon opeens aangesproken wordt als ‘hoer’ doet het publiek lachen als een boer met kiespijn.
Contact
De ijzersterke teksten die de voorstelling grotendeels dragen, zijn geschreven door Arnon Grunberg. Iemand die geen woord teveel gebruikt. Wie de aankondiging van De Hollanders heeft gelezen, verwacht wellicht gruwelijke oorlog scènes en uit de hand gelopen ruzies aan het thuisfront. Maar de heftigheid van de boodschap zit hem vooral in de manier waarop de spelers in dialogen apathisch langs elkaar heen praten. Ieder woord lijkt buiten de context te vallen en als publiek voel je, met groeiende wanhoop, dat de wereld zo gebroken is dat het bij iedereen ontbreekt aan daadwerkelijk contact.
Ongemakkelijk
Een constante staat van ongemakkelijkheid heerst. Dat is ook de bedoeling van De Hollanders. Ze willen je laten nadenken met knap theater. Daar slagen ze zeker in. Regisseur Gerard Jan Rijnders schreef de tekst voor de openingsscène: een confronterende monoloog waarin een meisje zich afvraagt waarom we niet gewoon kunnen toegeven dat we allemaal dom zijn. We hebben overal een mening over, terwijl we eigenlijk nergens echt iets vanaf weten. Toch voelen we de behoefte om over bepaalde onderwerpen iets te zeggen, iets te vinden en iets te dromen. Idealen als levensbehoefte, want waar leven we anders voor?
De Hollanders nemen je mee op een zoektocht naar het antwoord op die vraag. Door liefde, door haat, door verdriet en door pure boosheid. En als dat allemaal niet blijkt te werken, is jezelf kapot maken misschien wel het enige dat je kunt doen.
______
De Hollanders speelden op 27 november hun laatste voorstelling van De Hollanders in het Grand Theatre voor Jonge Harten. Hun volgende stuk wordt geschreven door Arthur Japin en zal naar verwachting in oktober 2013 in première gaan.