Er valt zoveel over te zeggen en toch ook weer niets. 12 mensen dood om een tekening. Ik weet niet wat de juiste woorden zijn.

Je hoort een nieuwsbericht, je schrikt, je voelt pijn, misselijkmakend ongeloof. Er schiet van alles door je hoofd, maar allemaal op de achtergrond in een soort nevel waar je nooit doorheen kunt dringen. “Om een tekening,” denk ik. “Als we nu maar niet alle moslims uit gaan moorden,” denkt een ander deel van mij. Wilders en de zijnen hebben steeds meer aanleiding om de uitspraken te doen die ze doen. “Zal dit Europa meer samenbrengen in de strijd tegen IS?” is ook een nevelige gedachte in mijn hoofd.

De kranten spreken van vechten, van strijd en dat maakt me bang. NOS laat rond het middaguur een koelbloedige executie zien en dat heet dan journalistiek. “Weten mensen het verschil wel tussen de reguliere moslim en de extremisten?” vraag ik me af. “Is dit het begin van de Derde Wereldoorlog? Wat voor kans maken we eigenlijk, met al die kleinschalige aanvallen, de individuen die het heft in eigen hand nemen?” nog een overpeinzing. “Om een tekening,” blijf ik denken.

Maar dat is allemaal gepeins in de mist.

Het is de misselijkheid die blijft hangen. De trots op het geschreven woord, de getekende afbeelding, de journalistieke vrijheid. Het is de wetenschap dat alles waar ik voor sta – gelijkheid, vrijheid, broederschap – bedreigd wordt. Door wie of wat is niet eens duidelijk. Niemand is meer echt veilig. Een onderbuikgevoel van angst, verslagenheid. En dan zijn er de tekenaars. De mensen die het al veel beter hebben kunnen verwoorden dan ik. Die rechtop blijven staan. Je suis Charlie.

Dit zijn de mensen, de waarden, die de moeite van het beschermen waard zijn.

charlie-ahmedmerabet

My name is Ahmed. A name I share with one of the two police officers killed in Paris today in the#CharlieHebdo attack. Ahmed Merabet who was only 42-years-old, was killed outside the building after he encountered the gunman while patrolling the 11th arrondissement. Ahmed is also one of the Prophet Mohammed’s names, derived from the Arabic root word “hamd” meaning “praise”. It can be translated as “the Highly Praised One”. There is a sick, deep, and dark irony in the fact that the men who launched the attack in Paris, claiming that they had avenged the Prophet Mohammed by murdering 12 people, killed a man who himself was named after the Prophet. Those who view the world in an us versus them paradigm are dangerous because they are obliviously ignorant to the fact that we are all the children of God – whatever or whoever you believe God to be. #JeSuisCharlie#JeSuisAhmedMerabet

je-suis-charlie

charlie-n