Column voor I Like Groningen
Er zijn van die dingen waarvan niemand zich afvraagt waar ze vandaan komen, terwijl ze dagelijks worden gebruikt. Post-its bijvoorbeeld. Die handige kleurige velletjes papier met een kleine plakstrip. Geen dag gaat voorbij zonder dat ik weer zo’n kleine memo aan mijn beeldscherm hang.
Daarnaast kom je wel eens dingen tegen die niemand echt nodig heeft, waarvan iedereen zich afvraagt waarom het er in ****naam is. Het nieuwe gebouw van Nijestee op het Damsterdiep bijvoorbeeld. Jarenlang was er een afzichtelijke bouwput, maar zelfs dat was beter dan het buitenaardse slagschip dat nu tussen de bescheiden huizen is opgerezen.
Welnu, die twee kun je aardig goed samen brengen.
Er is namelijk een heuse post-it oorlog gaande, in het bijzonder tussen bedrijven met grote ramen. Stripfiguren, slogans, bloemetjes en zelfs streepjescodes zijn al verschenen. Graffiti is zo passé. Post-it kunst is de nieuwe trend. Ideaal om de omgeving Damsterdiep weer een beetje toonbaar te maken. Ik ben voor een post-it landschap van een boulevard, met mooie eiken langs de kant en een fontein in het midden. Of gewoon een rij huizen, zoals die er nu al staat, om enigszins eenheid in het straatbeeld te behouden.
Mogelijkheden genoeg! Ik stel voor dat we een clubje oprichten en op de dag van de opening het Nijestee-gebouw bestormen om de ramen te behangen. Bewoners, voorbijgangers, vooral de buschauffeurs zullen er eeuwig dankbaar voor zijn. En als we echt goed ons best doen, kunnen we misschien zelfs de Post-it War Award winnen van de Nationale Vacaturebank. Kan Nijestee die in ieder geval in z’n zak steken.