In 30 minuten vertellen wat de problemen en oorzaken zijn van overbevolking en er per abuis ook nog even 7 oplossingen in gooien. Dat klinkt als grootheidswaanzin. Precies wat MTG Blont op het toneel zet tijdens Jonge Harten.

In het Grand Theater heten Floor van Leeuwen en Bas van Rijnsoever hun publiek vriendelijk welkom. Floor, met stoere kisten en een lief gezicht, Bas, met een laaghangende lapjesbroek en een guitige glimlach. Theatermakers van MTG Blont, vanavond in het theater met een missie: uitleggen hoe en waarom we onszelf moeten bestrijden.

Wisten we dat we er per dag 2.52 mensen bij komen? Dat zijn 4.41 nieuwe baby’s, minus 1.89 dagelijkse sterfgevallen. In bijna 150 jaar is de wereldbevolking ongeveer 1,5 keer zo groot geworden. Binnen minder dan dertig jaar hebben we 9 miljard mensen. En toch, zouden alle mensen ter wereld zij aan zij in de provincie Utrecht passen. Plek zat, zou je denken. Maar iedereen wil een huis en ruimte en een iPad en een moestuin.

Iedere keuze, grinnikt Bas, is een emotie. Er is ooit een test gedaan met allerlei mensen die uit zeven panty’s, op een rij aan hangers, moesten kiezen. Bijna iedereen koos voor de rechter. Omdat ze de kleur mooier vonden, of de structuur. De panty’s waren hetzelfde. Niemand wist waarom hij de rechter koos. Ze wilden denken dat ze daar een reden voor hadden.

Kalm, met humor, maar doordringend krijgen we als publiek feiten voorgeschoteld. We hebben zebrapaden nodig om ons eraan te herinneren dat we andere mensen niet mogen aanrijden. Rekening houden met elkaar wordt afgedwongen, we zijn met ons primitieve brein en egoïsme niet in staat ons eigen ras te beschermen. Binnenkort breekt de wereldwateroorlog aan. Wisten we dat het produceren van een kopje koffie 140 liter water kost? Een katoenen shirt 4100 liter? Een kilo rundvlees zelfs 16000.

En dan? Dan is het tijd voor de oplossingen. Zeven welgeteld, vanuit acrobatische houdingen aangekondigd, alsof je kijkt naar de liveshow van een talentenjacht.

1. Niets doen.

2. Alles eerlijk delen. Moeten we dan inleveren? Ja.

3. Krimpbaby’s. Vanaf nu alle baby’s genetisch manipuleren zodat we maximaal 45cm hoog zijn. Dan is de wereld ineens vijf keer zo groot.

4. Emancipatie van de vrouw. Tot nu toe heeft de man geregeerd en dit is waar hij ons heeft geleid. De beurt is aan de vrouw. (het overwegend vrouwelijke publiek neigt overigens voor het merendeel naar deze oplossing).

5. Sterf. Wie wil er later naar een verzorgingstehuis? Precies. Niemand. Laten we afscheid nemen op een waardige manier, rond ons 67e. Met een dokter erbij, vrienden, familie, geliefde. En natuurlijk een politieagent wegens risico op illegale bejaarden op de Veluwe.

6. Vrijheid. Weg met de regels. Weg met preventie. Geen accijnzen op drugs of drank. Geen verkeersregels. Geen politie, geen brandweer.

7. Hoop.

Dan is het tijd om te kiezen. Wat gaan we doen? Bas spant een koord over de breedte van het podium, Floor snelt toe met hangers – waar panty’s aan hangen. Kiezen we optie 1, Niets doen? De eerste hanger aan de lijn. Optie 2, Alles eerlijk delen? De tweede hanger. Mensen lachen, maar toch… Naast mij fluisteren meisjes, “nee, die ene heeft echt een andere kleur.” Totdat er zeven panty’s hangen, zeven oplossingen, zeven keuzes.

“Ik kies toch voor deze,” zegt Fleur. Ze wijst naar de laatste, voor de kijker rechts.

“Waarom?” vraagt Bas.

“Geen idee.”