De toerist uithangen in eigen stad. Eigenlijk doen we dat veel te weinig. Dus toen mijn moeder jarig was, hoefde ik niet lang na te denken over een goed cadeau. Mijn zusje en ik zouden haar een dag meenemen op sleeptouw. In Groningen.
Zelf ben ik een fervent reisliefhebber. Weekendjes weg doe ik ook graag; ik heb al aardig wat koelkastmagneten van Europese steden verzameld. Echter, de stad waar ik woon en leef bekijk ik vaak alleen maar vanaf de gebaande paden. Nu heb ik eind vorig jaar een prachtige prijs gewonnen via het Groninger Uitburo: een jaar lang gratis cultuur. Niet onbeperkt, wel ontzettend veel cultuur mocht ik gratis bezoeken – samen met wat vrienden.
Bioscoop met minisupermarkt
Het programma voor mijn moeders verjaardag was dan ook goed gevuld. Van huisgemaakte taart in onze woonkamer, tot kaasfondue bij De Vestibule. Met de nodige attracties tussendoor. We begonnen onze dag, na de clafoutis uit eigen oven, met een korte wandeling door het Noorderplantsoen. Om vervolgens de eerste vrijkaarten te verzilveren bij Pathé, voor de musicalfilm Les Misérables. De vernieuwde bioscoop met haar minisupermarkt voor popcorn, nacho’s en cola bij de ingang, hield ons bijna drie uur lang warm. Hoewel er naar onze smaak wat teveel gezongen werd bij de film, stapten we daarna voldaan weer de frisse, Groningse buitenlucht in. Next stop: quesadillas bij het Newscafé en panorama view vanaf de Martinitoren.
Duizelingwekkende trappen
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik de Martinitorenal twee keer eerder heb beklommen. Maar de laatste klim dateert alweer uit 2009 en de stad ziet er allang niet meer zo uit als toen. Dus schaarden wij ons bij de zoekende Duitsers om te kijken hoe we de toren in kwamen. Bij de VVV op de Grote Markt kun je voor € 3,- een muntje halen om de duizelingwekkende 260 treden te beklimmen.
Puffend en buiten adem stevenden we omhoog, met een korte stop bij het indrukwekkende klokkenspel. Eenmaal boven waren we niet te onderscheiden van de fotograferende Japanners die diverse poses aannamen. Wat ik het mooiste vind aan bovenin de Martinitoren zijn, is niet per se het uitzicht, maar wel de klok die je vanaf de andere kant kunt zien. Waar je ’s avonds de lichtgevende wijzers van de Martinitoren checkt om te kijken hoe laat het is, bekijk je nu op klaarlichte dag de enorme Romeinse cijfers, met daarachter uitgestrekt de mooiste stad van het Noorden.
Jurkjes en Boekenweek
Het plan was om ook het Groninger Museum te bezoeken, een plek waar je als local echt bijna nooit komt. Helaas was onze planning wel strak, maar de uitvoering niet, dus toen we om half vijf de Martinitoren uit tuimelden, concludeerden we dat een museumbezoek in 30 minuten wel erg tekort zou doen aan de ervaring. In plaats daarvan struinden we langs de winkeltjes in de Folkingestraat, waar je alles kunt kopen – van verkleedkleding tot hoogstaand kookgerei en van verse Italiaanse pasta tot design gifts. Saleen torenhoge kortingen werden je van alle kanten toegegooid en content voegden we alle drie iets nieuws toe aan onze zomercollectie. Ter afsluiting van onze shopsessie neusden we tot sluitingstijd rond in de Selexyz / Slegte, om alvast een verlanglijstje te maken voor de Boekenweek eind maart.
14 soorten chocola
Voor we het wisten, was het etenstijd en ploften we neer in De Vestibule. Daar deden we ons tegoed aan kaasfondue, dat werd geserveerd in een uitgehold brood. Als voedselliefhebbers pur sang was dat een extra traktatie. Nu heb je inmiddels wel begrepen dat we met drie vrouwen op stap waren, dus een grand dessert van chocola was niet meer dan gepast. De vriendelijke ober wist ons te vertellen dat het dessert bestond uit 14 soorten chocola en hoewel we ons best hebben gedaan, kregen we het bord zelfs met z’n drieën niet helemaal leeg.
Met ronde buiken en een tevreden glimlach wandelden we weer terug naar huis. ’s Avonds verschenen, zoals het hoort, de eerste foto’s van ons dagje uit direct op Facebook. En dat museum? Komend weekend heb ik de zaterdag nog vrij, dus ik ga meteen kijken wie er de komende dagen nog meer jarig is…